Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, okładka przykładowego egzemplarza opracowania katalogowego. |
Odzyskanie niepodległości przez Polskę w 1945 roku oraz przyjęcie granic w strukturze nowo powstałej państwowości politycznej, stworzyło konieczność przeprowadzenia fundamentalnej inwentaryzacji zabytków sztuki w kraju. Wobec przerażających spustoszeń na polskiej spuściźnie kulturowej, na niespotykaną dotychczas skalę, zaszła potrzeba określenia co pozostało, co należy w czasie objąć zainteresowaniem i opieką. W konsekwencji pod koniec lat czterdziestych i na początku lat pięćdziesiątych wysłano w najodleglejsze zakątki kraju, całą armie studentów historii sztuki do przeprowadzenia analizy dorobku kulturalnego w Polsce. Efektem tej akcji jest systematycznie powstający Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, który jest teraz publikacją stałą i do chwili obecnej wydawaną.
Osobiście zacznę publikować fragmenty opisu katalogowego, wzbogacając go o uwagi i spostrzeżenia własne, możliwie wiedzę, która w chwili obecnej wydaje się być już nieco bardziej aktualna. Problem tego katalogu polega na tym, że wiedza w nim określona stanowi pewną bazę, często nazbyt chętnie powielaną, która pokutuje niejednokrotnie nieco mylnym przekonaniem o właściwości zabytku. Nie podejmę się tego weryfikować, ale jeżeli będzie dobra okazja zmierzyć się z późniejszym jego opracowaniem, postaram się przywołać bardziej rozwinięty opis. Zacznę od punktu "zero", dla mnie jest to miasto Łódź i województwo łódzkie.
Komentarze
Prześlij komentarz